To taka uproszczona wersja ostatniego domu po lewej, z wyciętymi mocniejszymi momentami, brutalniejszymi momentami i wszystkimi momentami budzącymi podejrzenie, że mogą mieć jakąkolwiek głębię psychologiczną. Do tego robiąc casting na główne role, przyjęli prawdopodobnie kryterium, że wygrywa ten który najlepiej zagra drewnianą kłodę, albo zrobi najgłupszą minę. Dopełniając dzieło zniszczenia, dobrali najbardziej zezowatego operatora kamery i reżysera cierpiącego na narkolepsję.
I powstał najbardziej brutalny film. Tzn, z najbardziej brutalniej potraktowanym scenariuszem pierwowzoru.
I ja rozumiem różne fanaberie. Ale w tym wypadku nie mogę pojąć jednego - po co? Skoro potencjalny widz ma już pierwowzór i jego remake, to po co marnować czas na nakręcenie tego po raz trzeci, tylko że upośledzony? I po co ja to w ogóle obejrzałem? (no dobra, przyznaję że w pewnym momencie nie wytrzymałem i przewinąłem kawałek na podglądzie)
A ludzie tutaj piszą że chcą zdobyć. Nie warto. Macie ostatni dom po lewej. Wytnijcie z niego wszystkie sceny z emocjami, krwią i golizną i będziecie mieć lepszą wersję tego czegoś co jest tutaj.